ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ
Ιερός Ναός του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Γεωργίου
Αφιερωμένη στη μνήμη του Πολιούχου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου, η πρώτη εκκλησιά του χωριού ανεγέρθη το 1777. Χτισμένη πίσω από την πηγή στην είσοδο της πλατείας Συκής, η πρώτη αυτή εκκλησία ήταν μικρή κι απλοϊκή και κάηκε το 1822 κατά την τούρκικη εισβολή στο χωριό. Οι κάτοικοι το 1843 κατόρθωσαν να την ξανακτίσουν στον ίδιο χώρο, επεκτείνοντας τη και στολίζοντας τη με ένα ξυλόγλυπτο τέμπλο που διατηρείται ως τις μέρες μας. Η εκκλησία το 1938 κατεδαφίστηκε για να χτιστεί στη θέση της μία μεγαλύτερη και πιο ευρύχωρη σε ρυθμό Βασιλικής. Το 1974 χτίστηκε ο πρόναος μετά του κωδωνοστασίου και η εκκλησία έλαβε τη μορφή την οποία διατηρεί ως σήμερα, φέροντας ως στολίδια της πολλά εκκλησιαστικά κειμήλια όπως η εικόνα και το ιερό λείψανο του Αγίου Γεωργίου. Στην ευρύχωρη πλακόστρωτη Πλατεία του ναού τελούνταν από παλαιότερα τα μεγάλα μυστήρια της κοινότητας, καθώς και το πανηγύρι του Αγίου Γεωργίου, ενώ στην περίοδο της επανάστασης του 1878, από εδώ ξεκίνησε ο οπλαρχηγός Παπα-Γιώργης Ρηματισίδης μαζί με 50 άντρες του χωριού για τη μάχη της Μακρυνίτσας.
Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Συκής
Το Μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου ανεγέρθη με χρήματα των οπλαρχηγών του Πηλίου, Κυριάκου και Στέργιου Μπασδέκη το 1795. Γραφικό, επιβλητικό, χτισμένο με πέτρα και ξύλο, βρίσκεται στην είσοδο του χωριού, 1 χιλιόμετρο νότια της πλατείας. Ζουμπανιώτες μάστορες ανέλαβαν το χτίσιμο του, ενώ ο γλυπτός διάκοσμος του φιλοτεχνήθη από τον γλύπτη Σπ. Μήλιο. Το Μοναστήρι καταστράφηκε εν μέσω της Επανάστασης, στις 2 Μαΐου του 1822 κι ανακαινίσθηκε το 1835 από Αργαλαστιώτες μάστορες των οικογενειών Πέτρου και Κοσμά. Εγκαινιάστηκε στις 24 Ιουνίου 1844 και κατοικούνταν από άνδρες μοναχούς, αδιάκοπα για έναν ολόκληρο αιώνα. Κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο εγκαταλείφθηκε από τους μοναχούς του, ενώ το 1971 ξεκίνησε μία προσπάθεια για αναστύλωση του με πόρους των κατοίκων του χωριού. Το 1984, με σχετική άδεια του τότε Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, εγκαθίσταται στη Μονή Γυναικεία Κοινοβιακή Αδελφότητα, η οποία παραμένει ως τις μέρες μας. Στην είσοδο της Ιεράς Μονής σήμερα υπάρχει Πρόναος που οδηγεί στο Καθολικό και στα κελιά διαμονής των Αδελφών. Πρόσφατα στα βορειοανατολικά του προαυλίου χώρου άρχισε να χτίζεται ο Ιερός Ναός των Αγίων Πάντων
Ιερός Ναός Κοίμησις της Θεοτόκου
Η Εκκλησία αυτή βρίσκεται στην είσοδο του χωριού, μέσα σε ένα άλσος πεύκων, στο συνοικισμό Στρατηγού Ιατρίδη, γνωστό ως συνοικισμό. Θεμελιώθηκε την 23η Αυγούστου 1981 με δαπάνη της οικογένειας Αλαμάνου και η πρώτη Θεία Λειτουργία που τελέστηκε εκεί, έλαβε χώρα το Δεκαπενταύγουστο του 1985. Η εκκλησία είναι σε ρυθμό Βασιλικής, στολισμένη με θαυμάσιο σκαλιστό ξυλόγλυπτο τέμπλο με Βυζαντινές εικόνες του αγιογράφου Κ. Σπανοδήμου. Τα τελευταία χρόνια ο εσωτερικός χώρος της εκκλησίας ανακαινίζεται με έξοδα της ενορίας και με πρωτοβουλία του ακούραστου ιερέα του χωριού μας, π. Θεοχάρη Αλαμάνα.
Εξωκλήσι του Προφήτη Ηλία
Ο μικρός ναός του Προφήτη Ηλία βρίσκεται στη θέση Αρμύρα, πάνω στον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί από το Δέλτα Συκής στο κέντρο του χωριού. Ιδρύθηκε το 1972 με δαπάνη του Α. Καλτσογιάννη και έχει μορφή μικρής Βασιλικής. Χτισμένο σε ένα υψωματάκι μέσα στα πεύκα, το ξωκλήσι έχει υπέροχη θέα προς τα ανατολικά το Αιγαίο Πέλαγος και τα νησιά Σκιάθος, Σκόπελος κι Αλόννησος, ενώ προς τα δυτικά αγναντεύει τα υψώματα του Νεοχωρίου και προς τα νοτιοδυτικά, την κορυφή του Πηλίου.
Εξωκλήσι του Αγίου Νικολάου
Το ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου βρίσκεται σε απόσταση ενός χιλιομέτρου νοτιοανατολικά του οικισμού, πολύ κοντά στο Μοναστήρι του Προδρόμου. Μέσα σε άλσος με αιωνόβιες δρύες και άριους, στην αρχαία θέση "Νησί" όπου είναι χτισμένο, αναπτύχθηκε ο ένας εκ των παλαιότερων οικισμών της περιφέρειας Συκής που οδήγησαν στη δημιουργία του χωριού μας. Το ξωκλήσι κάηκε από τους Οθωμανούς το 1822 και ξαναχτίστηκε το Μάιο του 1940 με δαπάνη του Ν. Αλαμάνα και του Ν. Ζαφείρη, ενώ το 1984 ανακαινίστηκε και εξωραΐστηκε το άλσος του, με πρωτοβουλία του π. Θεοχάρη Αλαμάνα. Είναι σε ρυθμό Βασιλικής και φέρει μέχρι σήμερα την αρχαία ασβεστόχτιστη κόχη του, σκεπαστή με πλάκες, καθώς και τη μικρή πετρόχτιστη βρύση στα ανατολικά, δύο στοιχεία τα οποία διατηρεί από την προ του 1822 μορφή του. Εορτάζει στις 20 Μαΐου, ημέρα της ανακομιδής των Λειψάνων του Αγίου Νικολάου
Εξωκλήσι του Αγίου Αθανασίου
Όπως και το ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου, ο Άγιος Αθανάσιος είναι ένα μικρό παλαιό ναΐδριο, άγνωστο το πότε ακριβώς χτίστηκε. Κάηκε το 1822 κατά την καταστροφή του χωριού από τους Οθωμανούς και βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του χωριού, κοντά στο γήπεδο. Τα τείχη του κτίστηκαν ξανά το 1939 με ασβέστη και πέτρα, όμως το κτίριο ήταν ελλιπές και χωρίς στέγη ως το 1978 όταν και ξαναχτίστηκε εκ θεμελίων με μέριμνα του εκκλησιαστικού συμβουλίου Συκής. Τις εικόνες του ναού φιλοτέχνησε ο αγιογράφος Γ. Σκοτεινιώτης
Εξωκλήσι του Αγίου Δημητρίου
Το εξωκλήσι του Αγίου Δημητρίου είναι νεόκτιστο και είναι αφιέρωμα της Ε. Κωστούλια. Θεμελιώθηκε το 1978 σε οικόπεδο το οποίο παραχώρησε στην εκκλησία η ίδια δωρήτρια και βρίσκεται Βόρεια του χωριού στη θέση "Μηλίτσα", πάνω στο δρόμο που οδηγεί στην παραλία Πανταζή Άμμος. Απλό και κάτασπρο, προσελκύει μεγάλο αριθμό ενοριτών κατά τη Θεία λειτουργία, ενώ από εκεί, η θέα του Αιγαίου στα ανατολικά και των υψωμάτων του Νεοχωρίου στα δυτικά, είναι υπέροχη
