Θέρος, τρύγος... έλαιον
Πρόκειται για τις τρεις πιο σημαντικές δραστηριότητες των Πηλιορειτών, που εξασφάλιζαν στα νοικοκυριά τους, τα απαραίτητα αγαθά για όλο το χρόνο. Φθινόπωρο λοιπόν και μετά το πέρας του θερίσματος σειρά έχει ο τρύγος.
Οι Συκιώτες, καλλιεργούν τα αμπέλια τους όλον το χρόνο ωστόσο η διαδικασία για την παραγωγή του κρασιού ξεκινά στα μέσα του Σεπτέμβρη όταν πια τα σταφύλια είναι ώριμα και κατάλληλα να υποστούν ζύμωση.
Μέχρι και τις μέρες μας πολλοί είναι αυτοί που προτιμούν να συλλέγουν τα σταφύλια με τον πατροπαράδοτο τρόπο, μαζεύοντας τα δηλαδή με τα χέρια σε τελάρα τα οποία στη συνέχεια θα οδηγήσουν στο πατητήρι του σπιτιού τους.
Η φράση «πατάμε τα σταφύλια» δεν λέγεται τυχαία. Ιδιαίτερα στη Συκή, παραγωγοί μικρής και μεγάλης κλίμακας, συνεχίζουν να παράγουν το κρασί τους με τον παραδοσιακό τρόπο, δηλαδή, σε αυτοσχέδιες δεξαμενές με τα ...πόδια όπως συνηθίζονταν τα παλιά χρόνια λόγω της έλλειψης χειροκίνητων ή ηλεκτροκίνητων μηχανισμών. Η διαδικασία ολοκληρώνεται περίπου στα τέλη του Σεπτέμβρη, ύστερα από ένα χρονικό διάστημα αναμονής για τη ζύμωση.
Κόκκινο ή λευκό, ημίγλυκο ή ρετσίνα, όπως και να χει το κρασί δεν θα λείψει από το τραπέζι του Συκιώτη ούτε αυτό το χρόνο!
*Φωτογραφίες: 1.&2. Αλεξάνδρα Ακρίβου
3. Δήμος Κουκουμβρής
Comentarios